Reactie op de vraag: "hoe vinden jullie de Belgische leraar-studenten?" :)

Een doorsnee klas op onze school.

Dag 31 : Woensdag 11 maart: Leeuwen temmen !

Wanneer we 's ochtends vroeg opstaan kunnen we maar aan één iets denken. Leeuwkopkie. Vanavond is het volle maan en naar goede gewoonte is het dan hét moment om deze heuvel te trotseren. De lessen gaan vlotter dan ooit tevoren. Zelfs de strafstudie valt mee bij temperaturen van om en bij de 35°. We worden het stilaan wel gewoon hoor, en dit terwijl de locals hier blijven "klagen" over de extreme hitte (voorspelling volgende week: Droog en WARM, met de nadruk op het tweede).

Wanneer we uiteindelijk vertrekken richting de voet van de heuvel passeren we vlug nog even langs de "pick-en-pay" (de plaatselijke colruyt) om een fles "fonkelwijn" (champagne) te kopen. We moeten ons ondertussen haasten, de zon gaat onder om 19u10 en als we de winkel uitstappen is het 18u10. Snel de auto in en in een taxi-busje-stijl richting leeuwkopkie. Daar aangekomen zien we dat we niet de enigen zijn...een massa mensen sukkelt met ons mee naar de top. Maar al het hard labeur wordt beloond wanneer we getracteerd worden op een magnifiek uitzicht. Ondertussen is de zon al onder maar genieten we samen met veel te veel mensen op een veel te kleine top van de volle maan. Een zonsondergang is hier niet zoals in België. Wanneer de zon net ondergaat is de hemel bezaait met een kleurenpallet dat zelfs Magritte niet op zijn doek kon aanbrengen,overweldigend veel schoons. Je voelt je er echt nietig door.

We moeten ondertussen ook blijkbaar opletten voor slangen maar konden er jammergenoeg/gelukkig geen zien.

Op de top genieten we van alles en na een halfuurtje besluiten we genoeg genoten te hebben van die spectaculaire heuvel rotspartij. Maar: What goes up, has to come down. En wij maar denken dat de klim het moeilijke deel was. Ach ja de fonkelwijn zorgt voor nieuwe energie en samen met enkele "sympathieke" Zuid-Afrikaanse schones dalen we af. Nu begrijpen we waarom men dit doet als het volle maan is. Het natuurlijke licht zorgt ervoor dat je het kronkelend "weggetje" van de afgrond kan scheiden. Eenmaal beneden neemt Father Rohan (die dit nooit gedaan heeft!!!) ons mee voor een "overwinnigsdrankje" en bekijkt hij met veel plezier onze foto's. We klinken op een leeuw die we getemd hebben "Yes we can". Veel te vermoeid maar opnieuw met een ervaring rijker gaan we slapen.

Dag 32 : Donderdag 12 maart: Tafelen in stijl...

Vanochtend moesten we iets vroeger dan anders opstaan. Op de agenda stond een aardrijkskundige excursie naar de top van de tafelberg, dit samen met 79 leerlingen van grade 8. Een excursie die te vergelijken is met een bezoekje aan de deltawerken want iedereen doet dit hier immers. Toch net dat tikkeltje mooier... . Na een draaierige rit in een saunabus arriveren we bij het beginstation van de kabelbaan. Enkele luttele minuten later staan we verbluft te kijken naar het uitzicht, we komen superlatieven tekort. Terwijl onze leerlingen hun werkblaadjes "vlot" invullen kunnen wij rustig tafelen op deze berg. Twee uur en honderden prachtige uitzichten later troepen we onze meute uitgelaten leerlingen samen om terug te keren naar school. De vermoeidheid speelt ons parten en we dommelen bijna in in de bus. Als we thuiskomen belt de lerares Engels ons op om te vragen of we zaterdag met haar in een township (Langa) willen lesgeven. We zeggen geen nee! Een nieuw onderwijs-avontuur staat dus opnieuw voor de deur. Langa is namelijk berucht...

lucratori te salutant !