Dag 35. Zondag 15 maart. Bloody baboons

Na een nacht vol zwoele Zuid-Afrikaanse ritmes in een plaatselijk cafe(wat kunnen ze hier dansen!) hadden we bij het opstaan toch maar weer eens kleine oogjes. Gelukkig hadden we het maar weer eens fantastisch geregeld want we konden naar de latere mis. Na de mis verrassen ze ons met de volgende mededeling : We gaan vandaag naar .... Kaap de Goede Hoop!
Eerst nog een picknick samenstellen en dan in de auto voor een prachtige rit langs de kust. Overal zien we witte stranden, een diepe blauwe zee en zeer mooie rotsformaties.. wat is dit land toch abnormaal mooi! We rijden van het ene badplaatsje in het andere op weg naar de Kaap en genieten van het zonnetje.. la douce vie.
Enkele kilometers en waaws later komen we aan in het national reserve of Cape point en rijden door naar het bekende puntje land, de vele toeristen nemen we erbij.
We slaan nog wat calorien op voor de trip op de rots en demonstreren onze mannelijke trots door in een sneltempo naar boven te wandelen. (Benedict en Brandan waren immers mee: de twee zonen van Wayne en Carleen Weitz )
Boven zien we een diepe klif, een pittoreske vuurtoren en een kolkende zee, die door de stroming voor een aardig spectakel zorgt.
We laten ons ook vertellen dat het niet hier is dat de Indische en de Atlantische Oceaan samenkomen maar dat doet er even niet toe want we staan op Kaap de goede hoop. We nemen de gekende toeristenfoto’s bij de bordjes en we ‘tsjolen’ naar beneden.
Na de afdaling zien we wat bavianen (in het Afrikaans;Bobbejaan) die als vandalen op auto’s kruipen, eten stelen, mensen lastig vallen... Ze zijn hier echt een plaag. Ze zien er heel mooi uit maar het zijn eigelijk kleine ettertjes hoor. Daarnaast zien we ook wat struisvogels, salamanders, vogels in alle kleuren en formaten en gelukkig geen slangen (want blijkbaar hebben ze hier mamba’s, cape cobra’s enz..)
We rijden door langs the misty cliffs naar kommetjie. De naam misty cliffs hebben ze trouwens niet voor niets gekozen, je rijdt op een hoger bergpad en ziet onder je de zee gehuld in mist, het heeft iets mee van The Lord of the Rings!
In Kommetjie bezoeken we de norbertijnenabdij waar Father Ashley verblijft (die er helaas niet was op dat moment) Ze konden echt geen betere plaats gevonden hebben om een abdij te bouwen, bovenaan de rotsen met zicht op de zee... goed gezien!
Daarna rijden we door naar de ouders van Wayne, we genieten er maar weer eens van de Zuid-Afrikaanse gastvrijheid en komen met een brede glimlach thuis.
Nog wat lessen maken en dan kruipen we onder de wol. Het is hier baie baie goed!


Dag 36. Maandag 16 maart – Raindrops falling on my head..

We staan vandaag iets later op (primeur!), we kregen immers toestemming van de directeur om ’s ochtends thuis te blijven en de skype verbinding met de KHBO te testen. Woensdag skypen we namelijk met het auditorium! Hopelijk plakt ons gezicht goed op dat kolossale scherm.
Terwijl we ons skype gesprek afronden zien we voor het eerst in 35 dagen wat druppels regen. Misschien moeten we het toch eerder motregen noemen, die dan nog niet langer dan 5 minuten duurt. Toch net genoeg om ons onze regenjas te laten bovenhalen en dat thuisgevoel even te hebben. De mensen kijken ons raar aan als we met onze dikke winterjas op school aankomen, maar we vinden het heerlijk om even lekker Belgisch te doen!
We hadden trouwens nooit verwacht dat regen zo leuk kon zijn, alles rook zo heerlijk naar regen en het was hier eindelijk eens lekker fris.

De lessen hier zijn trouwens erg leuk, de leerlingen komen ons vaak bedanken na een les, dat is echt prettig en geeft je energie om verder te gaan op dezelfde manier. Lesgeven met leerlingen die je bedanken is een heel andere situatie hoor. Waarschijnlijk bedanken ze ons ook omdat wij wel zin hebben om onze lessen boeiend te maken. Dit in tegenstelling tot veel leraars hier. Toch kan je het hen vaak niet echt kwalijk nemen, ze geven veel te veel les per week en zijn echt onderbetaald.. een klassituatie is daarenboven ook iets anders dan wat je in Belgie gewoon bent.
Er zijn zo erg weinig jongeren die leraar willen worden, ze spreken hier nu al van een gigantisch tekort.
En als het waar is wat een onderzoeker ons hier vertelde dan sterven er binnen 10 jaar meer dan 15000 leraars aan aids, reken eens uit dat er per klas gemiddeld 50 leerlingen zitten en je begrijpt hoe ernstig het tekort zal worden.

We zien overal tekens dat dit land begonnen is aan een strijd tegen aids.
Sommige scholen hebben bijvoorbeeld slogans op hun muren geschilderd in de aard van : Keep it safe! Dan schilderen ze er ook een mensengrote condoom naast, komisch is het alvast wel . Toch beseffen we de ernst van de situatie, het steekt dan ook als de paus alle inspaningen die hier geleverd zijn tegenwerkt met zijn uitspraken. We worden er toch erg kwaad van.

Vorige week moesten de leerlingen van grade 9 ook een vragenlijst invullen met allerlei vragen over aids. Ze proberen zo veel mythes te ontkrachten :‘Ben ik veilig als een douche neem na de gemeenschap?’- naar de getuigenis van Zuma natuurlijk- of ‘Kun je genezen van aids als je seks hebt met een maagd?’ We hopen dat ze het zo wel weten.. De omvang van het aidsprobleem begint langzaam duidelijk te worden, de sensibilisering helpt hopelijk nieuwe gevallen tegen te houden.. maar wat met de miljoenen mensen die nu al besmet zijn?
We hebben na de paasvakantie trouwens een afspraak met de verantwoordelijke voor aidseducatie in de Westkaap, zij zal ons een aantal dagen meenemen en alles uitleggen.

Dag 37. Dinsdag 17 maart. Job creation

Wat gaan de dagen hier snel, nog maar net toegekomen of alweer zo goed als halfweg! De sfeer zit er nog altijd in, kortom; we hebben het hier goed naar onze zin!
Het weer is trouwens sinds de regen van maandag veranderd. We zijn duidelijk in de herfst beland.. Met een ‘koude’ temperatuur van 22-25 graden grijpen we al snel naar een pull en plots lijkt de lange broek lekker comfortabel. Het klinkt waarschijnlijk absurd maar een plots verschil van 10 graden voel je wel.

Op school zijn we ook bezig met de organisatie van het grade 8 camp. Volgende week gaan we namelijk 3 dagen met alle 130 leerlingen van grade 8 op kamp! We zullen alvast al de KSA-KSJ truuken gebruiken om deze leerlingen een onvergetelijke driedaagse te laten beleven, dat hebben we hen beloofd! Samen met nog een andere lerares zullen we met ons 3en verantwoordelijk zijn voor dat nest pubers. Waar je in Belgie al lang een hele hoop begeleiders zou meehebben kunnen ze hier maar 3 beroepskrachten missen. We gaan onder andere een bezoek brengen aan de eerste bewoners van Zuid-Afrika (de strandlopers) en de plantengroei bekijken.

Ondertussen is Zuid-Afrika zich ook aan het klaarmaken voor het wereldkampioenschap voetbal van volgend jaar. Overal zijn er hier wegwerkzaamheden, en iedereen heeft er wel een taak. Van de man die met het veiligheidsvlaggetje zwaait(en zo de auto’s aanmaant trager te rijden) tot de man die het houweel hanteert om de stenen los te hakken, en zelfs tot de man die prularia probeert de verkopen in de file veroorzaakt door de werkzaamheden. Ze noemen het hier job creation: voor alles en iedereen een job uitvinden en zo iedereen wat geld laten verdienen.