Dag 33. Vrijdag 13maart: Food and drinks @ groote schuur

Met kleine oogjes zijn we vanmorgen weer op school, als er iets is dat we hier al gemerkt hebben is dat een schoolweek hier best wel vermoeiend en intens is. We geven nog wat les en gaan dan weer naar de detention. We zijn ondertussen al getraind op het werpen van boze blikken op dat schorremorrie in de strafstudieJ
Na school werken we nog wat voort aan enkele lesvoorbereidingen en daarna gaan we weer naar school want er was een braai; (bbq dus)
Onze school lijkt hier wel om de haverklap een geldwervingsactie te organiseren, blijkt dat ze elk jaar een enorme geldput moeten vullen...! Veel ouders blijken hun schoolrekeningen niet te kunnen betalen en de overheidssubsidies die ze krijgen stellen niets voor.
Een braai, een grease voorstelling, een fashion show... Ze zijn hier alvast creatief genoeg om geld in het laatje te brengen. Alle ouders, leerkrachten en leerlingen slaan elke keer de handen in elkaar.. Ze weten hoe belangrijk de school immers is voor hun toekomst.
Dan even over het uniform. Toen we aankwamen waren we best wel onder de indruk van het uniform, dat behoorlijk Brits aandoet trouwens. Onze eerste reactie was dat dit enorm veel moet kosten voor deze leerlingen (een das, een hemd, een blazer, soken, schoenen, we denken dat ze hun ondergoed toch nog zelf nogen kiezen) maar als we keken naar de prijzen bleek het spotgoedkoop te zijn. Voor nog geen 2 euro koop je een blazer, en dat is zelfs naar Zuid-Afrikaanse normen goedkoop.
Het beste aan het uniform is vooral dat je alle leerlingen op dezelfde lijn zet, niemand ziet zo de verschillen tussen leerlingen. Wat zou het zijn als deze leerlingen in hun alledaagse kleren naar school zouden komen...
Wat ook heel goed is aan het uniform is dat ze zo wat rustiger lijken te zijn, en geloof ons vrij: dat is een groot voordeel!
Eenmaal aangekomen op de braai eten we een boerewors en wat ander vlees, baie goed. Het gezelschap is weer zalig Zuid-Afrikaans. Vele ouders willen een praatje komen slaan en heel veel onder hen nodigen ons ook uit om eens langs te komen bij hen.. ongekende gastvrijheid!Een pintje hier, een pintje daar..Jaja, ze weten hoe ze ons hier moeten soigneren!

Dag 34. Zaterdag 14 maart : a trip to Langa

Wie dacht dat we hier kunnen uitslapen en niets doen in het weekend is behoorlijk mis. Na een korte nacht staan we op rond 6.30u om op tijd te zijn voor onze lift naar Langa. We offeren maar al te graag onze zaterdagochtend op om les te gaan geven in een townshipschool (zonder begeleiding moet je hier echt geen voet in zetten en we zijn dus heel blij dat ze ons deze kans bieden.)
Langa is naast Kaylisha een van de grootste zwarte townships in Kaapstad, en zelfs heel Zuid-Afrika. Deze townships zijn ontstaan gedurende het apartheidsregime en blijven tot op vandaag nog zeer sterk uit Khosa mensen te bestaan - die trouwens amper Engels spreken - . De straten lopen er kriskras door elkaar en sommige delen zijn zelfs niet toegankelijk voor auto’s. Overal ligt vuilnis en spelen kinderen met autobanden, winkelkarretjes, ... Er heerst hier een drukte van jewelste en dit al zo vroeg in de morgen. Helaas hebben we geen foto’s kunnen trekken, je begrijpt waarschijnlijk wel waarom.

Een township school is nog heel wat anders dan Groot Schuur High School, zo ervaarden we. Net toen we dachten dat onze leerlingen het ergste af waren zagen we deze leerlingen. Waar je in Groote Schuur high soms nog een blanke ziet in je klas zie je hier zelfs geen kleurling. Alleen maar zwarte leerlingen uit de armste buurten van Kaapstad komen speciaal hun zaterdagochtend opofferen om extra lessen te krijgen.
Rond 8 uur gaat de bel en gaan we naar onze klas. We wisten totaal niet waaraan we ons moesten verwachten en stappen dus met een klein hartje naar binnen. Daar zaten 30 leerlingen ons aan te staren en toen we dit al veel vonden kwamen er druppelsgewijs nog een 20tal bij, geheel op het afrikaanse ritme dus(5, 10,15.45 minuten te laat...) We starten onze les maar hebben al snel door dat we veel te rap gaan en veel te moeilijk Engels spreken. Wanneer we bv. vragen of ze weten wat een dishwasher is, is er maar een leerling die het weet. De rest heeft er zelfs nog nooit een gezien! Stap voor stap gaan we dus aan de slag en geleidelijk aan vinden we een geschikt ritme. Om 13uur zijn we helemaal uitgeput van de lessen, dit was echt zwaar. Discipline hebben in een te grote warme muffe klas met leerlingen die echt heel weinig Engels kunnen is niet makkelijk, maar we hopen ergens deze leerlingen te kunnen helpen. Mentaal is het ook behoorlijk zwaar, vooral door de zware achterstand die deze leerlingen hebben...