dag 15-19: Addicted to work

Op school gaat alles goed, we hadden het deze week zodanig druk met lessen geven en maken dat we de kans niet kregen om iets te posten. Naast onze lessen die we geven doen we elk nog een pak extra schoolwerk: zo bewaken we de strafstudie, hebben we een paar projecten op school, geven we bijles aan kinderen uit de townships,... . Deze week zijn we gaan kijken naar een voorstelling van Grease waaraan de leerlingen uit grade 10 zes maanden gewerkt hebben en dat kon je er aan zien! Het ritme dat die kinderen hebben is onvoorspelbaar. Minutenlang swingen ze en schudden ze bewegingen uit de mouw waar zelfs John Travolta niet aan kan tippen. De volgende dag echter hoorden we op school dat de hoofdrolspeler onder invloed van drugs op school was, hij gebruikt de populaire drug `tik` waar soms hele townshipgemeenschappen aan tenonder gaan. Het is hier echt een probleem aan het worden, zoveel is zeker. Het is heel goedkoop en overal te vinden... Vele leerlingen worden ervan verdacht het te gebruiken.
Volgende week is het toetsenweek, dat wil zeggen dat ze tijdens de eerste twee uur twee toetsen krijgen. Daarna hebben ze de 7 normale lestijden (wel ingekort tot 35 min). Ook hebben we donderdag een excursie die we moeten begeleiden, we gaan naar een holocaust-museum.

Donderdag gingen we met enkele collega`s naar het plaatselijke carnaval. Het was alsof we op een mixomatose van `feest in het park`, `dranouter` en een heel klein beetje `werchter` toekwamen. Overal vond je kraampjes die ze mooi gerankschikt hadden volgens land. Jammer genoeg is Belgie misschien teveel bezig met kibbelen: we vonden geen kraampje van Belgie, dus we besloten om ons bij de Noorderburen te nestelen. Wat bitterballen en Hollands bier (ja we weten het...). Een geslaagde avond.


dag 19-20-21: the mussels from `onrussels`...

Na een week hard labeur keken we echt wel uit naar het weekend. Na het laatste belsignaal( dat hier echt nooit op tijd afgaat) pakten we vlug onze zak en gingen richting Onrus. Ons gastgezin had ons namelijk uitgenodigd om een weekend puur natuur te leven; wij zegden geen nee!
De tocht begon met de gekende zichten.. townships, townships, townships...Kinderen voetballen langs de autosnelweg terwijl de ouders zich met het (over)leven bezighouden.
Langzaam reden we uit Kaapstad richting de hottentot mountains, hier geen hottentottententententoonstelling maar wel een prachtige reeks bergen en een overweldigende natuur. Hier vind je de vele wijnboeren en fruittelers die de streek rijk is. We rijden van het ene prachtige uitzicht in het andere terwijl onze ogen verzadigd raken door de schoonheid. Je kan het echt niet voor mogelijk houden hoe mooi het hier soms is... Een vleugje provence, schotse highlands, Haspengouw, ... allemaal samen in een streek.De schoonheid van de natuur contrasteert met de ellende van de stad, zoveel is zeker.
We stoppen even bij een appelteler om vers appelsap te drinken en rijden verder tot in Onrus; een charmant plaatsje naast de Indische Oceaan met aan de ene kant uizicht op de bergen en aan de andere kant de zee (inderdaad, prachtig). We besluiten om onmiddelijk in de zee te springen maar lang blijven we er toch niet in; koud water doet ons naar adem snakken!
Gelukkig is de zon daar weer om ons warm te houden, zodat we opgewarmd terug naar het huisje kunnen.
Daar genieten we van een pure zonsondergang, een glas fonkelwijn en een braai...

De volgende dag staan we al vroeg op, we hebben een druk schema vandaag. We beginnen de dag met een spelletje mosselen vangen. Op een idyllisch strand vind je hele groepen mosselen enkele centimeters onder het zand; we wroeten dat het een lieve lust is en vinden er 150 (meer mogen we niet vangen om de populatie in stand te houden.). Dit zijn geen zwarte maar witte mosselen. Baie lekker!
Daarna trekken we vlug een wetsuit aan om te gaan snorkelen in een kleine lagune. Onze opdracht is simpel; vang zoveel kreeften als mogelijk. Eenmaal in het water staan we verbluft van de schoonheid van de onderwaterwereld. Onze ogen kijken alle kanten uit en zien kleurrijke anemonen, prachtige rotspartijen, vissen in alle kleuren, kreeften, kleine ongevaarlijke haaien, enz enz... National geographic maar dan in het echt, laat die tv maar uit!

We vangen 7 kreeften en besluiten om ze onmiddelijk te koken, waar je in Belgie een fortuin voor betaalt haal je hier gewoon recht uit de zee op je bord... En dat hebben vele arme mensen hier begrepen; dagelijks plunderen ze de hele zeebodem en halen er alles uit. Zo overschrijden ze de toegelaten hoeveelheid van 5 kreeften per persoon en vissen zelfs op parelhoen (een lekkernij - google maar eens) en verstoren zo het ecosysteem.. maar die mensen moeten eten.. moeilijke dilemma's allemaal.
Daarna bezoeken we Hermanus en zien de vele plaatsen waar in juli-september de walvissen komen paren. Helaas zien we buiten enkele zeehonden geen enkel zeedier, al hadden we dat wel verwacht.
We kuisen s' avonds onze mosselen en eten ze op, wat wil je meer hebben?

Op zondag moeten we op tijd terug naar huis, we moeten nog een aantal lessen voorbereiden en willen 's avonds zeker naar de optredens in Kirstenbosch botanical gardens, op tijd vertrekken dus.
Ons gastgezin verzekert ons dat we zullen genieten van de autorit, onze nieuwsgierigheid is gewekt! We rijden kilometers langs de kustlijn en zien een azuurblauwe zee met metershoge golven waar de wind prachtig mee speelt; schuim spat alle kanten op. We zien Kaap de Goede Hoop in de verte en rijden langs ongerepte plaatsen natuur. Hectares fijnbos maken het plaatje compleet. Fijnbos is een unieke plantensoort die je enkel in deze streek vindt, en eenmaal in de twintig jaar steekt het zichzelf in brand om de zaadjes overal te verspreiden. Zo zien we dus afgebrande stukken land waar kleine roze bloemen op groeien.. bijzonder...
Ondertussen blokkeren enkele bavianen de weg en storen we een koppeltje dat dacht helemaal alleen op dat plekje te kunnen genieten van de fauna en flora...sorry guys!
We duiken in een rivier waarvan het water zelfs drinkbaar is... Het woord idyllisch is echt een understatement voor wat we allemaal zien. Jammer, moeten nu echt wel naar huis.
Onder een temperatuur van 35 graden werken we ondertussen voort aan ons schoolwerk, wat kan het leven soms hard zijn he?!