Dag 4: ons eerste braai in de son!

Vandaag was een drukke warme dag, maar als er één iets is dat we immens appreciëren aan dit land is het dat je nooit ervaart dat je het druk hebt. Het Afrikaanse continent heeft een zalige invloed op je humeur, zoveel is zeker! Je zou de stralende glimlachen van de schoolkinderen eens moeten zien…

We waren al vroeg uit de veren want om 7uur waren we al op school voor onze eerste volledige schooldag. Het was dan al veel te warm om in een lange broek en een hemd mét lange mouwen te lopen.. Een normale schooldag verloopt hier als volgt:

- 7u: hijsen van de Zuid-Afrikaanse vlag door enkele leerlingen
- 7.20u: bijeenkomst van alle leraars in de leraarskamer, waar de directeur speecht en een aantal mededelingen meegegeven worden.
- 8u: eerste les –
- 14.40u: hier stopt de laatste les en begint de niet-verplichte sport namiddag.

Wij waren er dus vanaf het begin bij zodat we alles heel goed konden observeren. We werden voorgesteld aan de vele leerkrachten en konden meelopen met de vakleerkrachten Engels en Wiskunde. Het was toch een rare ervaring om zo’n les mee te maken, vooreerst omdat de leerlingen heel erg geïnteresseerd zijn in de twee Belgische studenten. Je kan niet ontlopen aan hun vele vragen, gaande van “ Waarom heb je Zuid-Afrika gekozen?” tot “ zijn de Belgische meisjes even mooi als de Zuid-Afrikaanse?”, gelukkig zijn ze al blij met een glimlach. De vele gesprekken zorgen er alvast voor dat we het Afrikaans langzaam maar zeker onder de knie beginnen te krijgen, we gaan al zeker elke week wat lessen volgen – te beginnen met morgenochtend.

Een les in Zuid-Afrika is wel wat anders dan in België, je moet wennen aan de warme klassen, oude banken en de doceerstijl van de leraars. Toch is het opmerkelijk hoe beleefd de leerlingen hier zijn (wat niet wil zeggen dat ze echt braaf zijn, enfin.) Bij het binnenkomen in de klas gaan eerst de meisjes naar binnen en dan de jongens, vervolgens zegt de leerkracht goeimôren , waarop de leerlingen in koor ‘goeimôren sir/misses’ zeggen. Ook zeggen ze altijd ‘hello sir’ bij het kruisen in de hang, of antwoorden ze altijd met ‘yes sir,’ no, sir’ Best raar, maar het is hier nu eenmaal de gewoonte.

Het contrast met de private schools die we gisteren zagen kan niet groter, hier zit maximaal één blanke per klas (die dan nog meestal de meeste noten op z’n zang heeft.) We hebben geprobeerd zoveel mogelijk te observeren, hieronder onze eerste bevindingen.
De lessen Engels zijn toch wat moeilijker dan in België( wat eigenlijk normaal is aangezien het hier hun eerste taal is natuurlijk). Momenteel leren ze het stuk ‘Othello’, nuja leren… het wordt gewoon voorgelezen door de lerares. In wiskunde daarentegen is het makkelijker dan bij ons, er wordt gewoon aan één stuk door voorgelezen.. het jeukte om aan de slag te gaan!

We moeten morgenmiddag de ‘detention’ bewaken, we verschoten ons een bult toen we zagen hoeveel leerlingen strafstudie hebben: 65!! Maar we zullen ons mannetje wel staan, lynchen zit er dus niet in.

Heel de middag hebben we dan het swimming gala voorbereid. Kaartjes knippen, de zwembanen klaarmaken, chronometers zoeken, en ga zo maar eindeloos door… Om 17u was het dan zover, de zwemteams maakten zich klaar (werkelijk elke school hier heeft een zwemcompetitie) en het eerste startschot werd gegeven. Als time officials moesten we alles nauwkeurig chronometreren, en er werden een aantal records gebroken! Ondertussen kregen een aantal leraars de braai in gang en zongen de kinderen als echte cheerleaders een aantal Afikaanse liederen, dit is echt Afrika! Ongelooflijk hoeveel ritme die kinderen in zich hebben, de heupbewegingen en het bijbehorend handgeklap deden ons echt goed voelen. Nu nog even wat fruit eten (het fruit smaakt hier veel echter) en dan wordt het weer baie lekker slaap.

Baie sonnige groete
Steven en Jonathan