De paasvakantie

Dag 55- 69.

Een voordeel aan een Noord-Zuidstage is dat je gedurende de paasvakantie (die hebben ze hier namelijk ook) twee weken kan genieten van alles wat Zuid-Afrika te bieden heeft. Om te beginnen: onze vakantie was zalig! De eerste vier dagen bleven we in Kaapstad om onze ogen te laten genieten van alle ongeziene plaatsen. Als er iemand een gids nodig heeft wanneer hij naar Kaapstad komt, je kan gerust contacteren en boeken!

Tijdens het Paasweekend vertoefden we opnieuw eventjes in onrus, genieten van strand, verse kreeft en mosselen (groter dan je hand; en dat waren nog maar de kleintjes...), braai,... . Op zondag bezochten we een collega in Elim, een dorp gewrijwaard van alle vooruitgang. De tijd is er blijven stilstaan. We woonden er de Paasmis bij en werden getrakteerd op een rasechte Zuid-Afrikaanse brass-band. Hier komt het hele dorp naar de kerk, iedereen kent hier immers iedereen en als je toevallig eens niet komt opdagen dan zit je in de problemen. Wij moesten zelfs aangemeld worden bij de predikant om de hele dag in het dorp te blijven. De huisjes hier zijn klein en hebben allemaal een rieten dak. Vroeger was dit een oude Duitse nederzetting met enkele blanken en voornamelijk slaven (wiens kinderen nu eindelijk in het dorp kunnen gaan en staan waar ze willen). Na de misviering worden onze smaakpapillen verwend met een heerlijk Paasmaal. Na de maaltijd nemen ze ons mee naar het zuidelijkste punt van Afrika. Nee we bezoeken NIET kaappunt, maar cape agulhas. Dit is het ook het punt waar de Indische en de Atlantische Oceaan samenvloeien, alhoewel dit met een korreltje zand moet genomen worden. De rit brengt ons weer van het ene landschap in het andere. De asfaltbaan die wij zo gewoon zijn is nergens meer te bespeuren, we rijden op kiezelbaantjes en stoffige zandwegen.

's Avonds zijn we uitgenodigd bij een andere collega in Arabella waar de volgende twee dagen verblijven. Voor we daar vertrekken moeten we verplicht een inheemse plant kopen om in zijn tuintje te planten. We zijn nu vereeuwigd in het landschap in de vorm van een plant met onze naam!

De rest van de week verblijven we in Gordon's bay samen met Father Rohan. Veel verblijven we daar echter niet. We slapen er en in de vroege uurtjes staan we op om het binnenland te verkennen. We rijden de karoe binnen. Een ruw landschap dat bij ons herrinneringen aan de Lion King ophaalt. Wanneer we het safari-park binnenrijden kan onze speurtocht naar de Big 5 beginnen. We rijden nog maar net binnen en zien enkele nijlpaarden die geen enkele interesse blijken te hebben in ons. Gelukkig maar want ook al zijn ze planteneters, ze zijn verantwoordelijk voor het meeste doden in Afrika. Ze bijten je in twee en laten je liggen... . Wat verder zien we twee olifanten die wat aan het stoeien zijn met elkaar. We hebben echt geluk! We rijden verder en komen een kudde springbokken tegen, in het echt nog mooier dan waneer het op je bord ligt. De gevaarlijkste van de Big 5, de buffel, (omdat hij geen waarschuwing heeft wanneer hij aanvalt) zien we wat verder "geposeerd" liggen. We zien ook een "kameelpeerd" (Afrikaans voor giraffe) en wat agressieve witte heusnoorens. We zien in de verte ook nog wat leeuwen liggen die hun middagdutje van welgeteld 22 uur aan het houden zijn. Voor ons dus behoorlijk saaie beesten. Naast de 4 van de big 5 zien we ook nog zebra's, bavianen, koedoe's, fretten, struisvogels, slangen, gnoe's,... . 's Avonds genieten we van een heerlijke braai met struisvogelsteak en koedoe. Ware lekkernijen.

Vrijdagmiddag wil Jonathan wijn haar laten knippen bij een typische Afrikaanse barber. We trekken dus naar Kayelitsha, de tweede grootste township van Zuid-Afrika, en gaan samen met father Rohan op zoek naar een deftige barber. We wandelen in kleine, stoffige straatjes tussen duizenden kleine hutjes... Overal horen we mensen roepen: "Mlungo, mlungo"(een blanke, een blanke). Blijkbaar is het hoogst uitzonderlijk dat een blanke zich in deze wirwar van hutjes begeeft. Hoeveel miljoenen mensen in Kayelitsha wonen is trouwens niet geweten, elke dag komen er namelijk honderden mensen bij die hun hoop in Zuid-Afrika vestigen. We vinden een barber die nog nooit een blanke zijn haar geknipt heeft, Jonathan krijgt er dus ongewild een hoofdmassage bij... Het ander type haar blijkt heel bijzonder te zijn voor de kapper want hij blijft er maar doorwrijven. Het resultaat is merkwaardig genoeg nog ok.
Daarna wandelen we nog wat verder in Kayelitsha en wordt Jonathan zijn camera bijna gestolen, ware het niet dat de reflexen beter zijn dan gedacht. De dief verschoot zich een bult!
Daarna trekken we naar huis, het blijft ons elke keer treffen hoe veel contrasten Zuid-Afrika heeft.

Het laatste weekend van de vakantie nemen twee collega's ons mee naar dé studentenstad van Afrika. Stellenbosch. We bezoeken enkele campussen en nemen een kijkje in de bibliotheek voor we ons in het studentenleven smijten. Blijkbaar heeft deze universiteit een band met de KUleuven.